Felices fiestas

Hola a todos. En agosto mi tia me pregunte para escribir un blog en español en esa perioda de Navidad. Entonces voy a escribir algunas cosas sin utilisar Google Translate! 

Primero quería hablar sobre mi familia de aqui. Desde 23 de agosto vivo con la familia Enriquez - Lovato en Pilanqui, Ibarra. Hoy somos el 23 de deciembre entonces son 4 meses! Lo que quiero decir sobre mi familia es que es una familia super chevere y me encanta de vivir con ellos. Es una familia con una grande corazon, una familia muy feliz y me tratan muy bien! Hoy he hecho el pavo por Navidad por ellos. Mañana en la noche vamos a comer el pavo, ojala sale rico! Tambien tengo algunos regalos, por todos, incluyendo el perro Hercules. El Hercules tiene algunos nombres como Bebe, Enano o Herculo y es un perro medio loco!

Otra cosa: desde hoy tengo una semana y media de vacaciones. Mañana vamos a comer pavo y celebrar Navidad, el 25 hay el cumpleaños de Manuel! (Va a tener 50 años!) y despues voy a coger un bus a Manta, una ciudad a la costa. Con algunos amigos de intercambio vamos a viajar y visitar las playas de Ecuador por algunos dias. No puedo esperar para ver ellos, va ser super chevere! 

Bueno voy a traducir todo en holandés ahora.

Para finir quería decir a todos: un feliz Navidad y un próspero año 2015! Esos días me extrañan mucho mis amigos y familia pero voy a disfrutar aquí, ojalá con un pavo muy rico y un viaje a la costa!

Gracias por leer!

Un abrazo 

De vertaling in het Nederlands:

Hallo iedereen! In augustus vroeg mijn tante Nicole om een Spaanse blogpost te schrijven, zo rond de kerstperiode. Bij deze ga ik dus een blogpost in het Spaans schrijven zonder Google translate te gebruiken.

Eerst zou ik graag wat zeggen over mijn familie hier. Sinds 23 augustus woon in dus bij de familie Enriquez - Lovato in Pilanqui, Ibarra. Vandaag is het de 23ste december wat betekent dat ik al 4 maanden bij deze familie woon! Wat ik wil zeggen over mijn familie is dat het een heel fijne familie is en dat ik het geweldig vind dat in bij hen kan wonen voor 10 maanden. Het is een familie met een heel groot hart, een hele gelukkige familie en ze behandel mij heel goed! Vandaag heb ik de kalkoen voor hen voorbereid. Morgenavond gaan we ze dan eten, hopelijk is ze lekker! Ook heb ik enkele cadeautjes voor iedereen, inclusief de hond Hercules. Hercules heeft nog enkele bijnamen zoals baby, dwerg of Her-kont en het is een beetje een gekke hond.

Iets anders: sinds vandaag heb ik anderhalve week vakantie. Morgen gaan we kalkoen eten en Kerst vieren, de 25ste is het de 50ste verjaardag van Manuel. Daarna ga ik de bus nemen naar Manta, een stad aan de kust. Met enkele uitwisselingsvrienden gaan we wat reizenen de Ecuadoriaanse kust bezoeken voor enkele dagen. Ik kan echt niet wachten om hen te zien, ik ben er heel zeker van dat het plezant gaat worden!

Om te eindigen zou ik iedereen heel graag een fijne Kerstmis en e gelukkig nieuwjaar 2015 willen wensen! Deze dagen mis ik mijn Belgische vrienden en familie echt wel hard maar ik ga hier zeker veel plezier maken, hopelijk met een lekkere kalkoen en een fantastische trip naar de kust.

Zoals altijd bedankt om te lezen.

Een knuffel

Vincent

just another blogpost

Hola a todos, it has been a while since I had some time. This is a lazy Sunday afternoon so finally I can write another blogpost. The last weeks have been busy and some interesting things happened. My friend Boen came for a weekend to Ibarra, I went to Quito with my best friends (some YFU people) and last but not least: I'm an adult now.

When Boen (also from YFU Flanders, a great friend that lives in Quito) came, we did some nice one day trips. On Saturday we went to Otavalo for the market cause this market is just too awesome. In the afternoon we met with Kathleen and Jana to make a delicious spaghetti. We made so much that we had leftovers for 2 days. During the night we chilled with friends from my school. On Sunday we slept quite long. So in the afternoon we did a small trip to Cotacachi, a town next to a nice volcano. In the town there wasn't a lot so we discovered some nice nature: we took a taxi to Cuicocha (caviameer / guinea pig lake). On Monday he went back to Quito, the city I went to explore a few days later.

 Indeed, after 3 months and a half it was time to explore the capital and second biggest city of this country: Quito. This city is located between the mountains and it really is a very very very very big city. The best things in the city to my opinion are the historical centre and the new, modern centre. For exaple, the whole south of Quito is very dangerous, same as the upper north. We have a very nice group of YFU friends and it was really cool to see them all again. We visited lots of nice things like Quicentro, El Panecillo, the Centro Historico and the Telefrico. To bad there were lot's of clouds for the Telefrico, a telefrique that takes you to the top of a mountain (till 4100m) and then you have this epic view over Quito and you can also see how huge it is. The parents of Noë also went to a typical restaurant with us and invited us to eat cuy/ guinea pig. It's not bad but I like the chicken wraps from KFC more. 2 very nice weekends and we're already making plans to do another trip in the holidays that are coming.

The last weeks we had juegos internos at school. This means we played basket and soccer against the other classes. My classmates didn't let me play often cause for them winning is more important than having fun and I think they didn't had much confidence in me. Most of the people in my class are really childish and they can be really iritating. Luckily almost everyone in my school knows my name and that I'm the 'gringo from Belgium' and they are nice to me.

Christmas is also coming! People started to decorate things since half November and since last week we also have a Christmas tree. I have to say that a lot of this things have a high level of kitsch. Actually I'm not really in the mood cause it's still like 25 degrees the whole time BUT my family probably wants me to make stuffed turkey Hove-style (like the famous version of my grandmother).

Last week Thursday I had my 18th birthday! WOOOOOHOOOW I'm an adult now. At school they surprised me with cake and they sang 'feliz cumpleaños'. Then they putted my face into the cake of course. After school I skyped with my parents and in the evening my lovely ecuadorian parents invited some people and we ate something, played games and they sang for me. We ate cake and there was also a package from Belgium with some movies and lots of cards from my family and friends. That made me really happy! My friends from school also slapped me with a leather belt, 18 times, and it was really painfull. Gotta love the ecuadorian traditions! Thanks so much for all the birthday wishes and the nice package you guys are great!

THE NEXT POST WILL BE IN SPANISH

As always, thanks for reading!

Un abrazo,

Vincent

Wist je dat... Part III

Geachte lezer, 

de maand november is aan zijn einde gekomen en op deze mooie zonnige dag heb ik dan maar besloten om nog eens wat wist-je-datjes neer te schrijven. 

Vandaag is niet alleen een zonnige dag met een graad of 25, vandaag ben ik ook exact 100 dagen hier! Fkzkfkfjxjdjfxjskgkg  voor de geïnteresseerden, ik zal nog 209 dagen vertoeven in dit prachtige evenaarsland! Ik heb ook geleerd uit mijn blogfouten en ik heb enkele volgens mij hele interessante wist-je-datjes neergepend wat maakt dat ik ze nu nog altijd weet dus hier gaan we dan!

Wist je dat...

Ik vorige maand een heel interessant wist-je-datje ben vergeten? In oktober was er namelijk een aardbeving met een kracht van 4 op schaal van richter in Ibarra! Een hele ervaring, als je hele omgeving ineens begint te bewegen, wetende dat je perfect nuchter bent... Gelukkig waren er geen erge gevolgen.

Er nog altijd 2 keer rijst per dag op het menu staat? Ik kreeg de opmerking 'gij woont precies in Azie' maar neen, hier in Ecuador zijn er namelijk ook heel veel rijstplantages. 

Je in Ecuador 24 bananen voor het geweldig grote bedrag van 1$ kunt kopen? Je kan dit land ook wel de bananenrepubliek noemen maar zowat alle soorten fruit zijn hier spotgoedkoop.

Het Ecuadoriaanse verkeer vrij tot zeer gek is? Voorrang van rechts bijvoorbeeld wordt niet echt veel toegepast. Ook het gebruik van verkeerslichten is een ander verhaal. Groen betekent dat je het wel kan wagen om over te steken, oranje is net zoals in heel de wereld 'gas geven/heel snel lopen' en rood is hier niet meer dan een indicatie dat er auto's kunnen aankomen.

Mijn gastzus Celene aan het leren rijden is? Elke keer als we in de auto zitten zegt ze 'we gaan sterven' (als zij aan het stuur zit). Ook kan ze het niet echt verdragen als mijn gastmama tips geeft. Ik persoonlijk heb al wel enkele stressmomentjes gehad toen ze aan het rijden was. Een vrouw achter het stuur is bloed... (Hier kan u als lezer zelf iets aanvullen als je wilt) 

Mijn geweldige gastouders vorige week 25 jaar getrouwd waren? Ik persoonlijk vond het een hele eer om dat te mogen meemaken! Zij zijn een voorbeeld van een mooie familie die met niet al te veel heel gelukkig kunnen zijn! Je mag er zeker van zijn dat ik ze verwend heb met lekker eten en cadeautjes!

De kerstversiering in Ibarra sinds half november aanwezig is in vele huizen, supermarkten etc.? Ze zijn hier echt verslaafd aan de meest lelijke kitsch toestanden! Het zal een ervaring worden, een kerstboom in huis terwijl het 25 graden is!

Het in de Ecuadoriaanse jungle heel warm en vochtig is?

We in de jungle een zoo zijn gaan bezoeken en onder andere een anaconda hebben gezien? In het wild hebben we buiten een spin niet echt iets gezien, buiten heel veel muggen die verzot waren van bloed van buitenlanders/ gringos.

Er de komende weken weer leuke tripjes zitten aan te komen? Dit weekend komen Jana en Boen (2 Vlaamse yfu-ers) naar Ibarra en volgende week zijn er de Fiestas de Quito en ga ik voor enkele dagen naar Quito.

De schrijver van deze blog bijna officieel volwassen is?

De schrijver van deze blog zich wilt verontschuldig voor eventuele spellingsfouten? Mijn Nederlands gaat er namelijk niet echt op vooruit.

De schrijver van deze blog er tengwoordig zo uitziet: 

Zoals altijd wil ik jullie heel hard bedanken voor het lezen van mijn blog! December komt eraan (de mooiste maand van het jaar!) dus geniet van veel lekker eten en het al dan niet koude weer waar jij als lezer nu zit! 

Un abrazo!

Ups and downs - literally

Hola a todos, it has been some time sice I wrote a blogpost which is actually good cause that means I'm doing lots of crazy and nice things here!

So first of all let me explain the tittle. In the past two weeks and a half I visited some places. I went from Ibarra (2200m) to Latacunga (2800m) to visit my friend Ben. After that I went back to Ibarra for one day, cause of course there was also the amazing Jungle trip with YFU. So we took the bus from Ibarra to Quito (2500m) and then to the Jungle/Oriente/Amazonas (300m). I thought it could be an original tittle and now everyone knows there are lots of different altitudes in Ecuador.

Ok let's start on Fridaymorning October 31. I took the bus for a 5 hour ride to Latacunga, a city about 70 km south of Quito. My hostmother told me that it is very cold there so I took enough clothes with me, even enough to go for one month to the North Pole. But as I could expect, it was a good temperature there and the sun was shining... First we went to Ben's place. After that we went to the mall cause we wanted to make Hamburgers with French Fries. Ecuadorians are really bad in making fries, and of course ours were quite good (eventhough we almost destroyed the kitchen fire) and the hamburgers... mi dios! The next day we went with Ben's family to Lago Quilotoa, this used to be a volcano but now there is a lake in the crater. It was a long drive with the car and we went to an altitude of almost 4000m. At the lake we did a small walk and we took a lot of pictures, cause it was a beautifull place. On our way back, the daughter of Ben's hostsister puked in the car. She was sitting in the trunk and they had given her so much junkfood, so it was actually really afwul but the whole situation was also a little bit hilarious... she even puked on Ben's other hostsister. When we were back home we... coocked. Pasta. So. Awesome. After that we saw a movie. On Sunday we did a 'citytrip Latacunga'. We walked in the city and discovered the river that goes through the city. We went to a pizzeria to eat pizza of course. We played some soccer and we want to the mall again to buy ingredients for french toast, it was the best french toast in my whole life!!!  Normally we would go to the Cotopaxi volcano on Monday. This is the second biggest mountain/volcano in Ecuador (5900m) but we slept quite long and there were also some misunderstandings with Ben's hostmother so we went with the whole family to a market. They sold lots of authentic stuff but I just bought two pairs of sunglasses for 8 Dollar. Of course we also coocked that night and of course we made pasta. On Tuesday I went back to Ibarra for another 5 hour bus ride, which is actually quite nice cause you can see alot of the country.

Then it was Wednesday the 5th of November which meant JUNGLE TRIP!!! Firts I had to go to school and wow, I was checking the hour every 5 minutes! At 1pm I ran home, took a shower, ate lunch and of we were! First we took the bus to Quito with the people of Ibarra and then a taxi to the Hostal de la Reina in Quito. It was really cool to see everyone again. Lots of languages were spoken and everyone was excited to go to the Jungle. We had dinner in McDonnald's, damn that was good! The next day we had a 6 hour bus ride to Rio Napo. From Quito all the way through the mountains, passed Tena and then we could go on a cano to our awesome hotel named Casa del Suizo. It was raining and it was also really hot! I was on the room with Ben (USA) and Ville from Sweden. The room had an epic view over the jungle, we had a hammock (hangmat) and I had a huge bed, it was actually big enough for me! The buffet was also good! So much good food hehe. In the afternoon, nothing was planned so we just chilled at the swimmingpool. The next few days we did a walk in the jungle, we went on a raft on the river, we visited a Kitchoa family and a local village, visited a zoo owned by foreign people that was made for crazy animals like anacondas, monkeys, birds etc. that used to be pets and we chilled a lot at the pool. It was really nice. On the last night we lit a candle for Helena, the german girl that died in October. Too bad, we had to go back to Quito on Sunday. Another 6 hour bus ride. Back in Quito we just hanged in and around the hotel and on Monday everyone had to go home.

That was the story of the first YFU trip and my trip to Latacunga! Luckily 3 other trips are coming. I can't wait for the Coast trip inJanuary and of course the FIESTAS de Quito in December!

Thanks for reading, a la proxima!

Un abrazo

Wist-je-datjes part II

Einde van de maand oktober dus het is weer tijd voor wist-je-datjes!!! Kei mega super interessant dus!! Ik ga heel eerlijk zijn, ik heb niet echt iets opgeschreven of zo dus ik ga gewoon op dit moment wat weetjes bedenken. Here we go!

Wist je dat ...

Het mijn 70ste dag is hier in Ecuador?

Mijn iPod terug werkt? Echt super! Gewoon een update gedaan en 't was terug perfect tiptop in orde!

Ik enorme bergen rijst verzet? Het blijft smaken en het is het belangrijkste deel van de maaltijd dus eten die handel!

Ik dit weekend een citytrip naar Latacunga ga doen? Ik ga mijn YFU-vriend Ben opzoeken. Latacunga is een stad dat gelegen is op ongeveer 100 km ten zuiden van Quito, op 2800 meter hoogte!

Ik volgende week woensdag vertrek naar de Jungle met YFU voor 5 dagen? Iedereen kijkt er keihard naar uit (ik ook), dus er komen een paar tripjes aan de komende weken!

Ik begin te merken dat mijn Nederlands een beetje achteruit aan het gaan is? Ik begin woorden te vergeten en zinnen vormen gaat ook al iets moeilijker...

Iemand mij gisteren vroeg of Thaïland in Europa ligt?

We met 4 Belgen in Ibarra zitten? Buiten Clementine en ik van YFU zijn er ook nog Daniel en Alice van Rotary!

De frietjes hier echt niet te eten zijn? Als Geomara verse frietjes maakt worden ze slechts 1 keer gefrituurd in veel te weinig vet , en dan warm gehouden in de pan met nog wat olie wat maakt dat ze heel vettig en wak zijn.

Het heel normaal is hier om brood, rijst en aardappelen te eten in 1 maaltijd? Het is al gebeurd dat er Pasta, aardappelen, rijst en brood in 1 maaltijd verwerkt waren!

We waarschijnlijk een van de komende dagen een auto gaan kopen? Gewoon, omdat het kan.

Ik geen inspiratie heb op dit moment en Manuel de laptop nodig heeft dus ik ga afronden?

Ik dus ga afronden...

Ik jullie even jaloers zal maken met het weer: Het zas hier vandaag een aangename 23 graden en afwisselend wolken en zon.

Ik er binnen een maand ben met meer weer en meer wist-je-datjes?

Ik na de Jungle trip nog wel eens een blogpost zal schrijven?

Chao! Un Abrazo

Vincent

There will always be rice - rijst is een zekerheid

Hola a todos! Time is going fast and in 2 weeks and a half I will be chasing spiders and snakes in the JUNGLE! But now I'm just chilling in Ibarra so I can write another post! 

Now, what happened the last few weeks... I ate guinea pig (cuy in spanish and cavia in dutch) for dinner! This may sound a bit cruel but some of you will know that I practically eat everything and it's a typical ecuadorian dish so yes I ate it. And actually it tasted quite good! I think it tastes a bit like very juicy chicken. On the 4th of October I think, it was the last weekend  of the Fiestas de Ibarra. There was a huge hors race called 'Caceria del Zorro'. The horses made a big tour and the finnish was located at the lake of Ibarra, called 'Yahuarcocha'. I went to the lake with Celene and her friends and it was really nice! We didn't see a lot of the race cause there were lots of people but it was just nice to be there. After that we went back to the centre of Ibarra and it seemed like the whole population of Ibarra was outside! So we just met some friends and stayed outside for a while. The whole atmosphere was so nice and there really is a big difference with the Fiestas de Ibarra and for example the village party and 'kermis' in my village in Belgium! 

Then there is school. After one month and a half of school I can tell you that there is a big difference between La Salle, my school here and Sint-Rita, my previous school in Belgium. The school system is really different and I'm goint to be very honnest with you: to my opinion, the belgian system is much better. I have to admit that I'm sometimes getting really bored during for example math classes when we're making exercices that I did 2 years ago. Also English classes are a real joke. Sometimes we just watch 'The Simpsoms' or videos on Youtube. Also I really hate gym classes cause the teacher is just an amateur who's wearing fake Adidas clothes and he says things like 'You really can't drink water while you're doing sports or you'll throw up immediatley'... Also the guys of my class can be so childish omg. But of course we also make fun and laugh so school is still ok. 

One week ago, Ben came. He's an American YFU-student and a good friend! He lives in Latacunga, about 3 hours south of Quito. So he came to our house for 4 days and it was really great to see him again. On Friday we did a tour in Ibarra and we ate a delicious ice cream (Ibarra is actually really known for it's good ice creams) and at night we prepared a mac'n cheese for the whole family, and also Kathleen and Clementine came. It was really delicious! I also shared some of my belgian chocolate with them just so they would know that our chocolate is the best in the world. 

On Saturday we went to Otavalo with Monika (from Germany) and Kathleen (from Canada). Otavalo is a bit smaller than Ibarra and it's located at the other side of the Imbabura mountain. This city is known for its market where they sell clothes made from alpaca wool, ponchos, dreamcatchers and lot's of stuff made by indigenous people so no fake made in China stuff. I bought a poncho, an alpaca wool sweater and a dreamcatcher and we defenietly have to go back to buy lots of souvenirs. after that we went home and Ben and I saw the New Kids movies. On Sunday we just did some chillings, talked a bit, we saw some movies and Monday early in the morning Ben went back home. 

Last week our dog was sick. Hercules is now more friendly to me compared to the first weeks here (probably because I give him coockies with dulce de leche and I teach him walking backwards on two feet) and it was so sad to see him suffering but we went to the doctor and now he's better. He needed an injection and for that the doctor had to shave his leg. He has quite a lot of hair so now he has one very small leg and three legs with just lots of hair lol.

Also we got to know that there are people from Rotary in Ibarra! I think they are 8 and 2 of them are from Belgium. There are some differences between Rotary and YFU but they are nice people! Last Monday we went to the house from one of them to watch Bosnia- Belgium. And they also have a Playstation so of course we played some FIFA. 

Now, why did I chose this tittle? Well, it has a meaning! Cause I'm having a great time here but you never know when something will happen or not. But after almost 2 moths here, there is one thing where you can always count on. The Rice! Just because it's on our plate, mostly twice a day, 7/7, 365/365. 

I'm currently writing on Celene's laptop and I think it will take lots of time to upload some pictures but this is the link of Ben's blog and there are lots of pictures on his blog so check it out I would say!

http://benjaminmorenoenecuador.blogspot.com/2014/10/ibarra-trip-viaje-ibarra.html

Hoihoi iedereen! Ik heb zowat alles gezegd dat ik wou zeggen. Als jullie nog iets willen weten, twijfel niet! De volgende blogpost zullen de wist- je- datjes zijn in het Nederlands! En zoals  jullie kunnen zien in de titel: rijst zal er altijd zijn. Inderdaad, mijn iPod heeft het laten afweten, soms is er voor een paar uurtjes geen water in huis en soms regent het hier zelfs, maar rijst? Dat is er al-tijd!

Hasta pronto!

Un abrazo, 

Vincent

8/10/1994

On this day, exactly 20 years ago, my (belgian) parents married! This means that it is their 20th wedding anniversary today! On this moment they are on a holiday in Turkey for one week (they also did their honeymoon in Turkey) and next week they will do a citytrip to Vienna. So, this is a very special day for our family and special days diserve a blogpost! For me, they are the two most important people in my life and I'm so happy for them! Of course I hope lots of years will follow! I'm thinking a lot about them today and I heard they have a great time in Turkey!

Liefste mama en papa, heel hard gefeliciteerd met jullie 20ste huwelijksverjaardag! Jullie hebben de felicitaties van mij, mijn gastgezin en van de mensen van YFU! Ik wens jullie nog heel veel plezier in Turkije en volgende week in Wenen! Champagne hebben ze hier niet echt maar ik drink zeker een glaasje van de lokale fruitsap op jullie! 

Jullie zijn geweldig! 

Ook mijn nichtje Elise (19) en meter Eva (41) hadden hun verjaardag de voorbije week. Een hele gelukkige verjaardag, of feliz cumpleaños zoals ze hier zeggen!

Tot de volgende!

Vincent

Just a nice picture of my wonderfull parents

Een verschrikkelijke dag...

Beste lezers van deze blog, deze blogpost is er één die ik helemaal niet gepland had maar als uitwisselingsstudent vind ik dat ik deze toch moest schrijven. Een uitwisseling is iets heel moois. Maar in elk avontuur zitten meestal ook minder mooie momenten. Soms zijn het kleine dingen, soms zijn het dingen die een mens heel stil maakt en doet vloeken over hoe verschrikkelijk sommige dingen zijn. 

Deze dag begon zoals elke dag, met school, dan de training maar daarna werd deze dag overschaduwd door 2 verschrikkelijke dingen.

Vandaag kregen we te horen dat een mede YFU-studenten hier in Ecuador is overleden... Het gaat om een Duits meisje die in Portoviejo zat. Elena Haasen had net zoals alle andere uitwisselingsstudenten het geweldige idee om op uitwisseling te gaan. Helaas werd ze redelijk snel ziek hier. Ze had problemen met het eten en had veel koorts. Er werd besloten om haar naar een ziekenhuis in Quito te brengen en daar werd vastgesteld dat ze leukemie had. Ook had ze een probleem met haar longen waardoor ze amper nog kon ademen. Op 1 oktober is ze overleden. Haar moeder was hier toen ze is overleden en na het lezen van haar blog kan ik alleen maar zeggen dat Helena een bron van optimisme was waar iedereen van kan leren. Ze bleef positief in hele moeilijke tijden maar het lot besliste er anders over. Alle studenten hier zijn er kapot van. En hoe een droom in een nachtmerrie kan veranderen... Ik wens haar familie en vrienden uiteraard heel veel sterkte...

Ook vanuit Denemarken kreeg ik vandaag heel slecht nieuws. De gastpapa van Justine, een YFU studente uit Vlaanderen, is helaas overleden. Justine is een fantastische persoon en het was fantastisch om haar te leren kennen op de orientatieweekends in Belgie. Ook dit maakte mij volledig stil... Ik wens Justine en haar gastgezin enorm veel sterkte. 

Een uitwisseling is zoals jullie kunnen zien dus een verhaal met mooie en minder mooie kanten. Dit is een hele lelijke dag met iets te veel slecht nieuws naar mijn goesting! Ik hoop dat alles snel beter zal evolueren! Zoals ik al zei, dit is een zwarte dag voor alle studenten hier maar we zullen dit verwerken en daarna terug met een positieve blik verder gaan!

Voor diegenen die het verhaal van Elena willen lezen, dit is de link van haar blog: 

http://1jahrecuador.blogspot.com/?m=1

Met deze kan ik zeggen dat de volgende blogpost dus die speciale post zal zijn. Dat alles heel goed met jullie mag gaan!

Vincent

P.s. Buiten deze twee dingen moeten jullie je geen zorgen maken over mij: alles gaat heel goed hier. Dit moest ik gewoon vertellen...

Wist-je-datjes part I

Hoi lezertjes, vandaag een blogpost in het Nederlands met zoals aangekondigd de WIST-JE-DATJES!! Hier gaan we dan...

Wist je dat...

Dit mijn 40ste dag is in Ecuador?

Ik het hier heel leuk vind!

Ik hier gemiddeld 2 keer rijst per dag eet? Vorige week donderdag vestigde ik een persoonlijk record: er was geen brood voor het ontbijt dus at ik maar rijst met confituur (niet slecht maar confituur met brood is toch beter).

We hier thuis alleen maar met lepel of vork eten? Ze hebben hier slechts 1 mes in huis en dat is voor groenten/vlees te snijden. En de kip? Die eet je toch gewoon met je handen?

Ze hier in de supermarkt geen diepvriespizza verkopen? Ook lekkernijen zoals lasagne, frietjes en frituursnacks moeten hier nog uitgevonden worden.

Ze hier in de auto geen gordel dragen? Alleen de bestuurder draagt een gordel.

De eerste YFU-trip begint te naderen? Binnen een dikke maand gaan we dus voor 5 dagen naar de Amazone!

Ze hier geen 'adios' maar 'ciao' zeggen bij het afscheid nemen?

Het niveau van Engels van de Ecuadorianen hilarisch slecht is? De leerkracht Engels heeft al toegegeven dat mijn Engels veel beter is dan dat van hem. Tijdens één van de weinige oefeningen die we maakten tijdens de les moesten we positieve zinnen negatief maken. Er was een zin met het werkwoord 'to work' en iemand maakte er dan maar 'worksn't' van...

Ze ook niet echt goed zijn in aardrijkskunde? Van Tomorrowland hebben de meesten al wel gehoord maar Belgie? Zo zei een klasgenoot heel verwonderd 'Ach zo, dus Europa is groter dan Belgie?' (Ja ik moet vaak mijn lach inhouden tijdens de les)

Ik hier naar de kerk moet gaan met mijn familie? Niet mijn favorieten uitstap maar uit respect ga ik dus wel mee. Al zijn we vorige week niet geweest omdat het 'regende'.

De zon hier heel het jaar opkomt om 6u en het hier donker is om 18u?

Ik het befaamde 'uitstelgedrag' van de Ecuadorianen al meerdere keren heb ondervonden? Zo wacht ik nog altijd op mijn schooluniform terwijl we al bijna een maand les hebben. 

Mijn gastouders lichtjes verslaafd zijn aan de siesta? 

Het vorige vrijdag 'Dia de la Bandera Ecuatoriana' was? We moesten een mars doen op school en iedereen moest knielen voor de vlag en 'Si Guro' zeggen. (buiten de buitenlanders, ik en Kathleen dus) De rest van de dag hadden we vrijaf!

Mijn school, La Salle, een groep van scholen is die ook vestigingen hebben in andere steden in Ecuador, Venezuela en Colombia?

Het 'Fiestas de Ibarra' zijn? Dit betekent dat er missverkiezingen zijn, concerten in het park en andere evenementen zoals een stoet etc. Zowat heel Ibarra kwam dus naar buiten. Ik ben benieuwd of er nog dingen gaan gebeuren de komende weken!

Mijn gastmama Geomara vroeger een groot kapsalon had? Toen ik vroeg waar ik mijn haar kon laten knippen, zei ze gewoon dat ik op een stoel moest gaan zitten en begon ze mijn haar te knippen.

Mijn gastpapa Manuel verantwoordelijk is voor de afvalophaling in Ibarra en andere zaken zoals recyclage?

Ik de rijst eigenlijk helemaal nog niet beu ben? Meestal smaakt het eigenlijk nog wel goed!

Dit was de eerste blogpost met de wist-je-datjes. Nu weten jullie weer wat meer over mijn leven hier. Ik ben van plan om dit elk einde van de maand te doen. 

Als jullie nog vragen hebben, maakt niet uit over wat, twijfel zeker niet om ze te stellen. Ook mag je altijd laten weten als je nog tips hebt voor de blog of als je wilt dat ik over een bepaald iets schrijf. Laat me ook zeker weten of je de wist-je-datjes goed vindt of er nog iets beter kan. Vele groetjes uit Ibarra (waar het eigenlijk ook heel goed weer is). Over de volgende blogpost kan ik als tip geven dat het een speciale zal worden...

Vincent

Ibarra, my home

Hello dearest readers! Another two weeks passed and that makes that I'm officially here for 1 month and 1 day! All the exchange students have the same opinion I think: time flies. First of all this awesome news: you remember the previous blogpost where I said that I was looking for an athletics club? I FOUND ONE!! Yes, from now on I will have training 4 times a week in the Estadio Olimpico de Ibarra. And just because athletics is my biggest passion and I'm practising it for already 11 years, I was so happy. It was nice to meet other people who have the same passion as me and the good thing is that I do a lot of sports now so I can actually eat what I want without getting fat. Also, the ecuadorian champion on the 100 meters is in the same group as me, he says his personal best is 10'12 seconds, which is really really fast. 

The athletics track

So, we have school, the athletics, and I'm here for one month. This will probably be my life for the next 9 months. Yes, I have the feeling that I'm settled down here, in this beatifull city. This is how a 'normal' week here looks like:

On Monday, I wake up at 5.35am (like every other day in the week). I eat, I get on my uniform (on Monday it's a suit) and then I have to catch my bus at 6.25am. On Monday we have a ceremony at school, and all the students have to sing the national anthem (except of Kathleen, the other YFU student at my school, and me because we aren't ecuadorians). Then classes start, at 7am. We have 8 or 9 classes from 40 minutes every day, with one break at 11am. Then I'm always hungry so I eat something in the cafetaria. At 1pm or 1.40pm, classes end and then I go home. Kathleen and I agree: the school system is defenietly not perfect. There should be more breaks and sometimes the teacher just arrives 20 minutes late in the class. Sometimes they also just talk about random things that have nothing to do with the subject of the lesson. Although, every day I understand more and more of the lessons. When I come home, I eat (rice and chicken most of the time), I do some laundry or just listen some music and at 4pm I have athletics training till 6pm. On Monday and Friday we do sprint training, on Tuesday and Thursday we have power training. On Wednesday I usually do a siesta. When I'm home, I take or a cold shower or a really hot shower because the shower doesn't work that perfect. Then I do homework if we have homework and then we eat (rice most of the time). After that we watch some tv with the family and then they go upstairs and I go to my room. Actually all the days in the week are the same, except of the uniform I have to wear for school: on Thursday we have gym classes so we wear sports clothes and on the other days a jeans with a polo of the school and a jacket of the school. 

Also the university of Priscilla started. The university is in Quito so mostly of the time we're 4 now. Celene still has vacation. In the weekend, I try to do as much as possible. My hostmother works on Saturday and they also really like siestas. Yesterday for example, we went to the cinema. For the first time in my life I saw a movie in 3D. It was also in spanish and without subtitles. Then you have for example the moment that everybody was laughing except of me cause I didn't understand the joke lol. It are also Fiestas de Ibarra now, I don't really know what will happen but on Friday night there were just lots of people in the park. I went out with Celene and her friends. I already saw these guys a few times, and they're all really nice. One week ago we went with some friends of my class to someone's house and we ate a huge pizza. 

Me with Pablo, we're the two tallest guys in our school. 

Because my hostparents went to Quito last week to sell their appartment there, I made spaghetti for myself and Celene. It tasted pretty good, just because it was no rice! We also made empañadas once and yesterday we went to a restaurant were we basically ate lots of meat. 

That's about it. I'm really happy with my life here, and time really flies. Muchas gracias for reading!!

Dit is dus het leven in Ibarra. Zoals jullie kunnen zien is het hier best wel oke. Volgende week vrijdag heb ik geen school omdat het Fiestas de Ibarra zijn. Ik ben dus wel redelijk benieuwd voor wat er allemaal gaat gebeuren. Jullie merken misschien wel dat ik altijd om de twee weken schrijf, maar dit zal niet altijd zo zijn: volgende week ga ik speciaal voor jullie een blogpost vol met wist-je-datjes schrijven! Blijf deze super mega coole blog dus zeker volgen!

Merci om mijn blog te lezen!

Vincent

La vida en Ecuador

Hola muchachos como estas? Here in Ibarra, everything is fine. My family is doing their siesta, so it's time for another blogpost! After we came back from Quito, we didn't do much. I still had one week of vacation, and in that week I ate a lot of rice and chicken (what I actually eat twice a day), we saw some movies and I tried do talk as much as possible with my hostfamily. I went to my first party, with my hostsister Celene and her friends. We drove to Otavalo, a small town not far away from here. The party was quite different then parties in Belgium. Everybody danced in couples and the music is... Yeah, latinomusic. To give you an idea of what the music is like, this song is called 'de donde vengo' and I heard it first on the orientation in Quito. I really like it! 

https://m.youtube.com/watch?v=58B9KznOc6E

I also went to the park to play some football with Celene and her friends. I'm not as good as Lukaku or Mertens, but it was really nice! Although, because of the altitude (Ibarra is at 2300 m), it felt like running 1000 km. The next day, we went to the house of one of these guys to make pizza, which tasted really good after all the rice. 

Sometimes, we also eat other things then rice. For example, last week, we ate taco's, also when we see a movie my mother makes popcorn 😝, I learned how to make 'jugo' (fruit juice) and my sister Prixi made a cake. The cake was really good but without telling me, they used all my Speculoos and white chocolate and one bar of Côte d'or milk chocolate with nuts for the cake. I think they don't realise yet how valuable and delicious that chocolate is. Luckily I just gave them 5 of the 17 bars of chocolate that I have brought with me, the rest is safely hidden in my room!

One week ago we went to the market. That was quite crazy. They actually sell everything there. Even the head of a cow, which was quite nasty! Because my family likes movies and I want to improve my spanish, I bought 12 movies for 3$. Of course all the movies are dubbed in spanish and I also have my doubts wether it are legal copies, but you know, it was too cheap to not buy them. 

Then there is also our dog, Hercules. Sometimes I like him, sometimes I don't because he stinks and he tries to bite me from time to time. One of his favourite toys is a Barbie, sometimes he wears shoes and he eats everything, from rice with chicken to popcorn and even my belgian chocolate (I thought dogs died if they eat chocolate). Sometimes he runs through the house which is hilarious. 

On Sunday, we went to the local church. This isn't really a church, it's like a hangar that they use as a church. But actually I am what they call an atheïst, so going to church every week will be... Not the coolest activity during the week. I didn't understand a lot of it. We sang, prayed and from time to time the priest started screaming. Don't ask me why. 

Because my family actually sleeps a lot during the afternoon, I don't do much during the day. I hope they will become a bit more active in the near future. I visited the two malls here in Ibarra, called 'La Plaza' and 'Laguna Mall', together with the other exchange students and another time we also went to the centre of Ibarra and just walked a bit. It's a really nice and beatifull city because it's surrounded by all the mountains!

This is the Imbabura. It's the coolest mountain in the neighbourhood! One day I'll climb it together with another exchange student and her hostbrother!

When we (Clementine from Wallonia, Kathleen from Canada and me) went to the 'La Plaza', we bought a coconut. It wasn't that good as we expected lol.

Today we saw a 'famous' Ecuadorian football player in the mall, called Augustin Delgado. He played for the national team but now he retired. Because we are exchange students and we are a mixture of tourists and 'gringo's' that live here, we just asked if we could take a picture with him. 

If you are still reading, thanks! If you can't speak dutch and you want to learn it, keep on reading!

Zoals jullie zien gaat alles wel goed hier. Ik begin mij hier meer en meer thuis te voelen! Ik probeer zoveel mogelijk plannen te maken om een topjaar te hebben!

Vorige week maandag (1 september) was een speciale dag voor alle kindjes: de eerste schooldag! Ook dit kindje moest naar school. Nadat ik mijn uniform/maatpak had aangetrokken, gingen we met heel de familie (buiten mijn gastpapa) met de taxi naar 'La Salle'. Toen volgde zo wat het meest ongemakkelijke moment uit mijn leven: zowat heel de school bekeek mij alsof ik een alien was. Uiteindelijk moesten we met z'n allen in rijen gaan staan om te luisteren naar een speech van de directeur waar ik uiteraard niks van begreep. Gelukkig zit Kathleen, de YFU-studente van Canada ook op mijn school. Het volkslied werd gezongen en een uur later mochten we naar huis en toen ik aan Carlos (een kerel die achter mijn hoek woont en ook in La Salle zit) vroeg wat er gebeurde, zei hij doodleuk dat we nog 2 dagen extra vakantie hebben! Winst! Donderdag was dus eigenlijk de eerste echte schooldag. Dit betekent opstaan om 5u30, een snelle koude douche, mini-ontbijt, maken dat ik de bus haal om 6u15, veel te vroeg op school aankomen om vervolgens te beginnen om 7u. In ons jaar zitten ongeveer 50 leerlingen, verdeeld over 2 klassen. Een studiekeuze is er niet echt, ik denk dat ik in een 'richting' zit met veel wetenschappen zit, helaas pindakaas... Mijn klas is best nog wel ok. Omdat ik een 'belgisch buitenaards wezen' ben, stellen ze mij heel de tijd vragen. Ik hen hen ook al enkele Nederlandse woorden aangeleerd. Dit is redelijk hilarisch want ze kunnen dat niet echt uitspreken! Echt les hebben we nog niet gehad, het was meer een soort van introductie voor elke leerkracht. Zo was er bv. De chemieleerkracht. Hij vertelde wat we dit jaar gingen doen, en eindigde zijn verhaal door te zeggen 'zo, nu weten jullie allemaal wat organische chemie is'. Niet dus, want ik versta nog niet veel van de leerkrachten. Tijdens de speeltijd komen de kinderen van de lagere jaren soms gewoon eens kijken naar Kathleen en mij, alsof we dieren in de zoo zijn. Dit is best wel grappig. Op vrijdag hadden we twee 'testen' om te zien wat de anderen nog wisten van vorig jaar (van fysica en wiskunde). Ook al had ik een woordenboek, ik begreep er de 'ballen' van omdat de vragen Chinees waren voor mij. Wiskunde leek me wel redelijk makkelijk, dit was vergelijkbaar met wat we in Belgie in het 4de en 5de jaar hebben gedaan. De les eindigt normaal om 13u of 13u30, maar op vrijdag kwam er doodleuk niemand opdagen na de pauze dus mochten we naar huis om 12u.

Ik in uniform en met de hond. 

Zo, tijd om af te ronden! Ik hoop dat jullie veel leesplezier hebben beleefd. Volgende week ga ik op zoek naar een atletiekclub. Een kerel van m'n klas zei dat er één was, in het 'Estadio Olimpico' van Ibarra. Dat belooft. Eindigen doe ik met een wist-je-datje: vanaf nu ga ik elke keer op het einde van de maand een blogpost wist-je-datjes schrijven. (Het leek me wel origineel om de wist-je-datjes aan te kondigen met een wist-je-datje)!

Dikke merci om te lezen! Thanks for reading! A la proxima!

'Chao' (hier in Ecuador zeggen ze geen 'adios' maar 'chao')

Hola de Ecuador

Here I am, in Ecuador, and everything is all right with me! So, let's start from the beginning. At Wednesday the 20th I woke up very early to go to the airport. (The night before, my friends and family came to say goodbye, which was really nice! Thanks guys) as we were quite early at the airport and we had to wait for Noë and Jana, I could think about wether I didn't forget anything. As I'm here for almost 1 week, I think I didn't forget anything. YES!! Saying goodbye to my parents wasn't easy. After we checked in and did all the controll stuff, I went to a Belgian toilet for the last time. This was probably the last time that I could throw the toilet paper in the toilet, cause here we have to throw it in a bin. Then, we boarded the plane for a 30 min. flight from Brussels to Amsterdam. There, we didn't have much time but we managed to board our big plane on time. As we boarded the plane, we already met some people of YFU Finland. Then we took off for a 11 hour flight to Quito. I had a weird feeling during take off, because at that point, we were really gone to Ecuador for 10 months. The flight went good. I saw some movies, ate really good plane food and we also searched other students from YFU (and we found some!). After 11 hours and a beautiful approach we landed in Quito. And omg, this is such a big city! It is located on an altitude of 2500 meters (between the mountains) and someone told me that Quito has a 'length' of 70 km. Luckily, my (almost) 60 kg of luggage also arrived. 

Some YFU volunteers were waiting for us and then we left to our orientation camp in Quito. This was in a place of the local church community. We arrived first and I was the only boy so I had a room for myself. Later on that night, some other people arrived (including 3 girls of Wallonia and an Estonian guy so I wasn't the only guy). Because we were all tired, we didn't do anything. As dinner we had pasta with... Rice! Then, during the night, actually something very cool happened: we had an earthquake. It had a scale of 3.1 one and nobody felt it! What a crazy experience. Also during the night, the rest of the students arrived. We were now four in our room: me, Andreas from Estonia, Vilhelm from Sweden and Ben(jamin) from the USA. All very nice guys!! Well, actually not everyone arrived. There are 47 students that go to Ecuador and 24 of them are from Germany. Guess what, they flew from Frankfurt via Miami to Quito but because of some weather problems in Miami, they missed their plane to Quito and had to wait for 17 hours. This is actually not so funny but you have to confess, somehow it's funny to laugh with the misery of someone else ;). So actually we, the non-Germans were already a close group and then there was an invation of Germans. During the orientation, the volunteers prepared us for this year and they always talked about 'crazy Ecuadorians'. At noon, we played some football and 'ecuabolli' (the national sport, looks like volleyball) and at night, they tried to teach us how to dance. It's not easy but I hope to become a pro in it! The second day we went to some place for some visa stuff, which basically ment we had to wait a lot. Also Felipe, one of the volunteers, had his birthday. And here in Ecuador, there are 2 'rituals' when it's your birthday: you have to bite from a cake and then they'll put your face into it, and they slap you with a leather belt, so for example when you become 18, they slap you 18 times. Can't wait for my birthday! We also went to a very nice and new shopping hall, and I drunk a very good and cheap mango smoothie. Oh, everything is so cheap here. For example, a ride with the bus costs 0,25$, that's no money for some good transport. Taxi costs 1$, very expensive don't you think? On the 23rd we went to Ibarra (me, a Canadian girl, two German girls and a girl from Wallonia). They said that the ride to Ibarra would take 1,5 hour and for example, students that are going to the coast, had to sit on the bus for 10 hours, so students who didn't went to the coast laughed a lot with them. Although, that funny moment didn't last for long, because it took us almost 2 hours to leave Quito because of the traffic. I nearly had 7 heart attacks because of our crazy driver. But a couple of hours later, we were in Ibarra, my home town for a small year! It's a quite big city, I expected it to be smaller. Everybody was so nervous to meet their families. Finally, I met mine. My host mother is really nice! My hostfather Manuel and two older hostsisters Celene and Priscilla and the dog Hercules are also nice! I hope they like me. Our house is quite different then a Belgian house. It's quite small and old, but for me it's really ok. We didn't do a lot that day, I tried to put all my clothes in the closet and had a rest. We also ate rice two times, for lunch and dinner. Close to our house, there's a very nice and big park. My bed is a little bit too small but I slept good the first night. Yesterday and today we went to Quito, to the appartment of my host sister Priscilla who studies there. I actually expected to do a 'citytrip' but all we did was eating and watching TV, so the highlights of Quito will be for another time. The communication with my family here isn't easy but I have my dictionarry with me every second of the day and my Spanish is getting better every minute.

So that's about it. It's a very nice country and I'm trying to adapt to everything here. For the moment, I'm typing this blogpost on my iPod, and please, don't search for language mistakes. At this point, I'm thinking and speaking only in English and Spanish, so crazy things are going on in my brain. Everything is said, no Dutch part for today. If you still want to ask something, just shoot!!

Adios muchachos, a la proxima (tot de volgende!) 

'El Vincent' (that's how my hostmother calls me)

Adios Amigos

You still remember last time, when I said I was 23 days away of my exchange to Ecuador? Well, now it's still 4 days. This is my last blogpost in Belgium! And oh, I'm totally ready for my departure. On Wednesday (the 20th), I'll meet Jana and Noë (my fellow YFU-friends that go to Ecuador) in the airport at 6.45a.m., then we have a flight at 8.15 to Amsterdam and at 10.05 we have our flight to Quito, where we will arrive at 14.45 (21.45 in Belgium).

Today I started packing. Luckily I can bring 2 pieces of luggage, cause when I collected all the clothes and stuff, I almost got a heart attack of how much it was. So, all the paper work is done, I'm almost packed and the next days are all reserved for seeing my friends and family but after that, it's just me and my big adventure. As I already said, I'm 100% ready.

Inderdaad, 3 kaftjes vol papieren, 17 repen chocolade, neuzekes, peperkoek, een pot choco, 'Tintin in America', massa's ondergoed, truien, broeken,... 't is een hoop dat mee zal gaan! De laatste dagen staan volledig in teken van vrienden en familie zien, en alles zo nog eens 'voor de laatste keer doen'.

Vorige week vrijdag was mijn laatste dag werken bij de vaat in den IKEA, eindelijk. Ik ben wel blij dat ik er vier weken heb kunnen werken, want hun centjes zullen zeker van pas komen! Daarna kon de laatste countdown eigenlijk echt beginnen. Elke dag zat wel vol. Ik begin wel meer en meer tot het besef te komen dat ik binnen enkele dagen aan de andere kant van de wereld zal zitten! Dankzij mijn ouders die mij deze kans gaven, ben ik al lang aan het aftellen naar dit avontuur en nu is het eindelijk zover. Geen minuut gaat voorbij zonder dat ik aan m'n uitwisseling denk. Mijn vrienden en familie zal ik zeker missen, maar zoals  mede YFU-er Justine zei:

 'It's not goodbye but see you later'

Zozo, de volgende lettertjes van deze blog zullen live uit Ecuador komen, spannend of niet?

Adios Amigos!!

The Ecuadorian Dream

In 23 days, 15 hours and 32 minutes, I will now be at Brussels Airport. How excited I'm going to be at that moment on a scale from 1 to 10? Let's say 20! Because, together with Jana and Noë, we will fly to Quito, the capital of Ecuador.

Indeed, Ecuador! A few months ago, my parents gave me the brilliant opportunity to go on an exchange, so I decided to go to Ecuador with YFU, for one year. I will stay in Ibarra, a small city in the mountains with about 110 000 inhabitants. This city is located a bit north of Quito and the distance between Ibarra and the equator is just 50 km. I am looking forward to meet my host family (mother Geomara, father Manuel, my two older sisters Pricilla and Celene and of course the dog: Hercule). A very big thank you to them for being my family for one year!

To the readers of this blog: welcome, I hope you will like my blog. I'll try to write something every few weeks, sometimes in English, sometimes in Dutch.

Beste lezers, vrienden, familie,...

Welkom op mijn blog. Zoals jullie kunnen zien begint mijn jaartje Ecuador wel heel dicht bij te komen. Sommigen zullen mij gek verklaren, maar ik ben er vrij tot zeer zeker van dat dit het jaar van mijn leven zal worden. Na lang na te denken of ik dit nu echt wel zou doen, veel papierwerk en 2 YFU-weekends ga ik morgen naar de ambassade van Ecuador om mijn visum te fixen. Dan nog de vliegtuigtickets (de vluchtgegevens heb ik al), een paar afscheidstoestanden en een autorit naar Zaventem en ik ben er mee weg. Ik zal jullie missen, maar ik ga ook wel content zijn als ik op 't vliegtuig zit!

Adios, houdoe en tot de volgende!