Het goeie leven

Het is weer van dat. Ik ga  nog eens wat zeveren over mijn mooie leventje hier. Hopelijk gaat het wat goed daar in Belgenland. Ik kan alleen nog maar eens bevestigen hoe geweldig ik het hier heb. De afgelopen maand hadden we namelijk 2 weken vakantie en ik heb er alles uitgehaald om een topvakantie te hebben.Het eerste weekend mocht ik van mijn geweldig gastgezin het appartement in Quito lenen waar mijn gastzus zit als ze les heeft etc. De enige voorwaarde was dat we het kot niet afbraken, is ook niet gebeurd. Ik was natuurlijk niet alleen. Boen, een geweldige YFU- vriend met wie ik al grote delen van Ecuador heb ontdekt, kon natuurlijk niet ontbreken. Ook Levi, een AFS-er die in Guayaquil zit en met wie ik nog in de klas heb gezeten op Sint- Rita, was ook van de partij. Met deze twee toppers en nog enkele Ecuadoriaanse vrienden zijn we naar ons eerste Ecuadoriaanse festival gegaan. Ook zijn we gaan wandelen in het nieuwe gedeelte van Quito. In de namiddag kwam Ben af, een gekke Amerikaanse YFU- er. Die was jarig die dag, wat we dan ook op Ecuadoriaanse wijze hebben gevierd, door onder andere zijn gezicht in een dikke vette brownie te duwen.

 Nadat we het appartement piekfijn in orde hebben achtergelaten (dit was volgens mij ook de reden waarom mijn gastmoeder het perfect oke vond dat we naar het appartement gingen, aangezien mijn gastzus daar niet echt de meest ordelijke / propere persoon op deze planeet is) was het tijd om even terug naar Ibarra te keren. Veel heb ik niet gedaan toen. Wel ben ik een keer carnaval gaan 'spelen'. Dit gebeurd hier in de vorm van eieren, water, schuim, bloem, verf en nog een hoop andere troep op elkaar te gooien. Het was een ervaring.

Op donderdagavond was het tijd voor de tweede en iets grotere reis: voor 9 dagen was Guayaquil, Ecuador's grootste, rijkste en gevaarlijkste stad de place to be. Misschien ook wel de warmste, want er waren maar weinig momenten dat het 'kouder' was dan 30°C. Na 12 uur in de bus kwamen Boen en ik aan en gingen we naar Levi's appartement in een woonwijk even buiten het centrum. Het waren geweldige dagen! Levi liet ons veel van Guayaquil zien, zoals Las Peñas, Malecon 2000, een eilandje waarvan ik de naam al ben vergeten waar we een ecologisch dorp hebben bezocht, de kathedraal, enkele parken en nog veel meer. We hebben ook nog een bezoekje aan het strand gebracht en veel tijd doorgebracht met de super toffe AFS- vrienden van Levi. Ook was het zeer aangenaam vertoeven bij Levi's gastgezin. Ik zag redelijk veel gelijkenissen tussen het gezin van Levi en mijn gezin. Beide gezinnen met een groot hart, die ons volledig steunen en ons willen laten genieten van ons uitwisselingsjaar hier.

Na deze trip zat de vakantie er ook meteen op. De voorbije week was het weer school, atletiek (ik wacht hier nog altijd op mijn eerste wedstrijd, mijn trainer zei eerst dat dit iets voor in januari zou zijn maar ondertussen is dit al verschoven naar eind april. Die Ecuadorianen snappen er soms zelf echt helemaal niks van) maar binnen een week is het weer van dat: een YFU trip van 8 dagen door de bergen. Bergsteden, meren, incatempels, het staat allemaal op het programma. We gaan zelfs een deel van de hoogste berg ter wereld beklimmen. Voor de lezers die denken dat dit zever in pakskes is: hier staat het bewijs.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Chimborazo_%28vulkaan%29

Voila. Dat was het verslag van de voorbije weken. Op dit moment heb ik het gevoel dat mijn uitwisseling op zijn hoogtepunt zit. Ik ben super gelukkig. Er resten mij nog maar een kleine 4 maanden hier in dit land en ik wil er nog alles uithalen. Ern zijn nog veel plannen en ik verveel me geen moment. Mijn familie geeft mij veel vrijheid zodat ik nog zo veel mogelijk kan genieten hier. Zowat alles is goed op de moment ik ik ben er vrij zeker van dat dit zo gaat blijven tot het einde van de uitwisseling.

Ik ga eindigen met een quote die mijn meter Eva mij heeft meegegeven voor naar hier te vertrekken.

And above all, watch with glittering eyes the whole world around you.
Because the greatest secrets are always hidden in the most unlikely places.
Those who don't believe in magic will never find it.
(Roald Dahl)

Denk daar maar eens over na!

Un abrazo,

Vincent

Crazy selfies

Hello everyone! It's vacation here because it's carnaval! After all the dificult exams we had (not) we now have a 2 week vacation! I'll do some travels and try to celebrate carnaval with the crazy ecuadorians. I also thought it would be nice to post another blogpost and I had the idea of posting some selfies I took during my exchange and write a small comment. So here we go!

This one is the first: it was on the first orientation. We went to a mall with all the yfu students and it was the first moment in Ecuador we had wifi. For the ones that don't understand dutch: the text means 'everything super good here'.

This one is in the athletics stadion where I practise my favourite sport.

During a walk with some friends. We walked over a scary bridge, so of course I had to take a selfie!

At Quilotoa, a crater lake close to Latacunga. This is defenietly one of the most beautifull places I've ever been!

Of course I also have to post a selfie with our crazy dog, Hercules.

During the jungle trip, on a cool bridge!

During a walk with friends from school, we went a bit up to the mountain to have a nice view of Ibarra.

When Boen came, we went to Cuicocha, a beautifull lake nearby. To be honest, I love taking selfies at beautifull places!

Here, Boen took the selfie. During a citytrip in Quito we went up on a mountain with the famous Teleférico. This takes you to an altitude of 4100m, and if it's not cloudy you have a unique view of Quito!

With my awesome host family on Christmas. Celene didn't want to be in the picture.

With my favourite YFU people at Canoa beach! It was so awesome to go to the coast knowing it was quite cold at the same time in Belgium!

With the guys from the neighbourhood and Celene, celebrating New Year!

Selfie with the crew at the equator. Some of them is standing in the southern part of the world and some of them in the northern part.

The last one. I am really proud to call her my hostmother. She is and she will always be a very special person! Not every situation is easy for my family but they will always smile and be happy.  They already shared their house with 7 exchange students and I hope more can come! Thanks to them in first place, my exchange year is so good! 

Thanks for reading!!

Un abrazo!!

Op uitwisseling in Ecuador

Beste lezers,

Mijn uitwisseling zit ondertussen goed halfweg. 165 dagen veroef ik hier nu al en in deze tijd heb ik (vind ik persoonlijk toch) een goed beeld kunnen vormen over wat een uitwisseling naar Ecuador inhoudt. Ik ga het niet echt hebben over de activiteiten maar over mijn persoonlijke visie. Hier gaan we dan.

Op uitwisseling naar Ecuador gaan is: ontdekken. Leren genieten van het leven. De wereld leren kennen. Weten wat heimwee is. Lachen. Huilen. Vrienden van over de hele wereld maken. Reisjes maken. Een hele hoop rijst eten. Een tweede thuis hebben. Een nieuwe cultuur leren kennen. Je leven in Belgie voor 10 maanden volledig achterlaten. Je verjaardag vieren door zweepslagen te krijgen en een taart in je gezicht te laten duwen. Zien wat armoede is en mensen leren kennen die met heel weinig gelukkig kunnen zijn. Belgie soms wel heel hard missen. Een nieuwe taal leren. Cultuurshocks meemaken. Volwassener worden. Jezelf beter leren kennen. Met minder leren leven dan je gewoon bent. Blij zijn dat Skype bestaat. Je hele leven in een paar valiezen hebben zitten. Straffe verhalen horen en straffe dingen meemaken. Je eigen mening vormen over veel zaken, zoals bijvoorbeeld de Ecuadorianen.

Er is nog veel werk aan hun schoolsysteem. Ecuadorianen zijn onvoorspelbaar en je kan er niet altijd op rekenen. Soms zijn ze lui, en redelijk onwetend over wat een mooi land ze hebben. Hun wereld is redelijk klein. Ze voeden hun jeugd iets te beschermd op. Reputatie is belangrijk en ze zijn over het algemeen trots. Alles wat dus Ecuadoriaans is, is het beste dat er is. Volgens mijn familie zijn alle steden in de bergen buiten Ibarra koud. De jeugd kan heel kinderachtig zijn. Vele mensen zijn het erover eens dat de president een dictator is. Maar de mensen hier zijn wel gelukkig. Hun leven lijkt iets simpeler. Op uitwisseling gaan is je eigen nieuwe leven ontwikkelen. Ecuadorianen zijn niet bang om hum eigen mening te geven, hard of niet. 'Het dessert was nu eens echt niet te eten'. 'Dat knutselwerkje is echt lelijk'. Klaagzinnetjes zijn heel populair. Ze geven heel veel om hun uiterlijk. De meesten hebben een heel groot hart. Ze lachen graag.

Ik heb al een hoop mooie plaatsen ontdekt hier en er komen er nog een hoop aan. School is zeker niet mijn favoriet maar al de rest is zeker positief. Ecuadorianen zijn verslaafd aan siesta en tv. Uitwisseling hier is genieten van de natuur. Nog altijd niet snappen waarom tijd zo snel gaat. Souvenirs kopen die niet achteraan in de kast zullen verdwijnen. Je eigen, simpele, favoriete plekjes hebben. Niet bag zijn om alleen op pad te zijn. Voor jezelf leren zorgen. Hele mooie foto's trekken. De simpelste wiskundeoefeningen maken ooit. Alleen maar kunnen communiceren in het Spaans en blij zijn dat woordenboeken bestaan. 10 maanden lang in een te klein bed slapen. 10 maanden lang goed weer hebben. Gelukkig zijn. Heel af en toe niet zo gelukkig zijn. Redelijk veel sporten. Nadenken over het leven. Redelijk van dag tot dag leven. Een uitwisseling kan mooi en wreed zijn. Soms wordt je wel eens op de proef gesteld of wordt je geduld uitgetest.

 Uitwisseling in Ecuador, dat is tijd hebben om tijdens de les stopwoordjes van de leerkracht te tellen. Tijd hebben om eens lekker spaghetti te maken voor het hele gastgezin. Tijd hebben om in een hele nieuwe wereld te stappen. 165 dagen zit ik hier ondertussen al en ik moet toegeven: het is de tijd van mijn leven. Op uitwisseling gaan naar Ecuador, dat is een wereld die opengaat.

Ik presenteer jullie mijn ongezouten mening over mijn uitwisseling hier.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende.

Un abrazo